تیرچه پیش تنیده جز مصالح جدید در ساخت و ساز ایران به حساب می‌آید ولی شروع ساخت و تولید این تیرچه‌ها به پس از پایان جنگ جهانی دوم در آمریکا برمی‌گردد. تیرچه پیش تنیده یک نوع از محصولات پیش ساخته بتنی است که با استفاده از تکنولوژی پیش تنیدگی ساخته می‌شود. علاوه بر این باعث کاهش استفاده از مصالح مهمی چون فولاد و کمک به کاهش آلودگی بوده و در نتیجه قیمت تمام شده آن بسیار پایین‌تر از تیرچه‌های مشابه است. در این مقاله به چند مورد از معایب تیرچه پیش تنیده اشاره می کنیم.

-برای دهانه‌های بلندتر از 12 متر به صرفه نبوده و باید از دیگر انواع سیستم سقف استفاده کرد. مانند دال‌های مجوف (یوبوت، سقف کوبیاکس ، سقف بابل دک و غیره) و دال مشبک ( اجرای سقف وافل )

-نمی‌توان از کیفیت ساخت آن و نحوه صحیح اعمال نیروی پیش تنیدگی مطمئن بود.

-برای اندازه‌های مختلف باید سفارش داده شود و مانند دیگر تیرچه‌ها امکان برش آن وجود ندارد. به همین دلیل در قسمت‌هایی که پخی وجود دارد اجرای آن زحمت زیادی دارد.

-چون در طول‌های بلند تولید می‌شود، حمل و جابه‌جایی آن مشکل است.

-نیاز به جرثقیل های بزرگ جهت جا به جایی مصالح
-طراحی پیچیده تر نسبت به انواع دیگر تیرچه
-پر خطر بودن تخریب تیرچه پیش تنیده به دلیل پتانسیل موجود در کابل های کشیده شده