تیرچه‌های پیش تنیده در متراژهای مختلفی تولید می‌شوند و انواع به خصوصی ندارند اما نیروی پیش تنیدگی به دو صورت زیر اعمال می‌شود:

پیش تنیده پیش کشیده: در این حالت قبل از بتن ریزی، ابتدا مفتول‌ها را در موقعیت خود قرار داده و به وسیله جک‌های هیدرولیکی تحت کشش قرار می‌دهند سپس بتن ریزی انجام می‌شود. زمانی که بتن به مقاومت مطلوب خودش رسید، سیم‌ها را رها می‌کنند. این امر باعث می‌شود که بتن تحت فشار قرار گیرد.

پیش تنیده پس کشیده: در این روش سیم‌ها در جای خود قرار داده می‌شوند و سپس بتن ریزی انجام می‌شود. زمانی که بتن به حداقل ۷۰ درصد از مقاومت خودش رسید، سیم‌ها کشیده می‌شوند. در روش پیش تنیده پس کشیده از غلاف استفاده شده و پس از کشش داخل غلاف گروت تزریق می‌شود تا فولاد و بتن یکپارچه عمل کنند.بدیهی است برای اجرای تیرچه بتنی پیش ساخته از روش پیش تنیده پیش کشیده استفاده می‌شود.

تیرچه بلوک پیش تنیده

 سقف تیرچه بلوک برای دهانه‌های ماکزیمم ۷ تا ۸ متر مناسب است. برای دهانه‌های بیش از این مقدار باید از تیرچه‌های بتنی پیش تنیده استفاده کرد.سطح مقطع تیرچه بتنی پیش تنیده به این شکل است که دو طرف آن به حالت سپری ساخته می‌شود تا بلوک‌ها به راحتی در قسمت پاشنه قرار بگیرند.

ارتفاع این تیرچه‌ها در حدی است که مقاومت لازم در هنگام حمل، جایگذاری و تحمل بارها در هنگام اجرا را داشته باشند.

تیرچه‌های پیش تنیده در طول‌‌های ۸ تا ۱۲ متر تولید می‌شوند.

عرض پاشنه این تیرچه‌ها ۱۰ سانتی‌متر و ضخامت آن ۴ سانتی‌متر است. عرض قسمتی که بلوک‌ها روی آن قرار می‌گیرند حدود ۲ سانتی‌متر است.

معمولا برای درگیری بیشتر بتن پوششی سقف و بتن این تیرچه‌ها، سطح بالایی آن را مضرس می‌کنند.

پوشش بتنی اطراف سیم‌ها باید حداقل ۲ سانتی‌متر باشد و فاصله بین دو سیم طوری طراحی شود که بزرگ‌ترین اندازه سنگدانه از بین آن‌ها رد شود.

جهت عملکرد یکپارچه تیر و تیرچه‌ها، باید آن‌ها در تیر مهار شوند.

تیرچه‌ها با فاصله‌های معین از هر طرف در تیرها مهار می‌شوند. طول مهاری لازم از هر طرف باید به اندازه ۱۵ سانتی‌متر باشد.

پس از جایگذاری تیرچه‌ها، بلوک‌های یونولیتی یا سفالی بین تیرچه‌ها قرار داده می‌شوند. پس از تکمیل آرماتوربندی و اجرای آرماتورهای حرارتی، بتن ریزی سقف آغاز می‌شود