تیرچه پیش تنیده یکی از نوآوری‌های مهم در صنعت ساخت‌وساز است که با استفاده از تکنولوژی پیشرفته‌ای تولید می‌شود. این نوع تیرچه با ویژگی‌های منحصربه‌فردی مانند مقاومت بالا در برابر فشار و کشش، کاهش هزینه و زمان ساخت، نصب آسان و کاربردهای گسترده، توجه صنعت ساخت‌وساز را به خود جلب کرده است. 

مواد سازنده تیرچه پیش تنیده
تیرچه پیش تنیده از دو جز اصلی بتن و فولاد پیش تنیده تولید می شود که البته فولاد معمولی هم در قسمت هایی از آن استفاده می شود که در مورد تک به تک آنها توضیحاتی را ارائه خواهیم کرد:

بتن پیش تنیده: تفاوت بتن پیش تنیده با بتن ساده در میزان مقاوت آن است و بتن پیش تنیده به دلیل به کار گیری در تیرچه پیش تنیده و اعمال نیروی بیشتر بر آن مقاومت بیشتری داشته که در مقابل نیرو تحمل بار بیشتری در ساختمان خواهد داشت که در این صورت خرابی و خسارات اقتصادی کمتری نسبت به بتن ساده در پیش دارد. مقاومت بتن های پیش تنیده در حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم بر نیروست. مزیت دیگر بتن پیش تنیده آن است که به دلیل مقاومت بیشتر در بخش هایی از تیرچه بتن کمتری مصرف شده و به همین علت از لحاظ اقتصادی به صرفه خواهد بود. قابل ذکر است که کمتر به کار رفتن بتن خاصیت ارتجاعی تیرچه را بیشتر کرده که نتیجه آن تحمل فشار بیشتر است.

فولاد پیش تنیده: به شکل میلگردهای فولادی دندانه دار با مقاومت کششی زیاد که توان تیرچه نهایی را در مقابل فشارهای کششی بالا می برد. این میلگردها از زنگ زدگی در امان بوده چرا که در درون بتن قرار گرفته و عوامل بیرونی بر آنها کمترین اثر را خواهد داشت. آج دار بودن میلگردهای فولادی باعث می شود که بتن بیشتر به فولاد بچسبد که این در هم چسبیدگی و در هم تنیدگی عمر تیرچه را بیشتر کرده که از سویی دیگر عمر ساختمان یا سازه نیز در پی استفاده از آن بیشتر خواهد شد.
فولاد ساده: طبق الزامات آیین نامه بتن ایران فولادهای معمولی به منظور جلوگیری از ترک ها و شکستگی ها در تیرچه پیش تنیده استفاده می شوند.
بتن از ماسه، شن، سیمان و آب تولید می شود و نکته قابل ذکر در مورد بتن مصرفی در تیرچه پیش تنیده میزان مقدار مصرفی از هر کدام از عناصر ترکیبی آن است. به طور مثال اگر درصد ماسه، شن، سیمان و یا آب از حد لازم و استاندارد برهم بخورد در کیفیت بتن تولیدی و تیرچه حاصل شده تاثیرگذار است.